بررسی تأثیر برگزاری جلسات آموزشی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر نگرش سربازان در پیشگیری از مصرف سیگار

مقدمه: مصرف سیگار به عنوان اولین عامل قابل پیشگیری در بیماری و مرگ در دنیا بوده و از جمله مشکلات بشر متمدن امروز محسوب می شود که مرگ زودرس و در عین حال قابل پیشگیری میلیون ها نفر از افراد آموزش دیده و مهارت یافته در سنین دارای حداکثر بازدهی را سبب می شود. از این رو آموزش راهکارهای پیشگیری از مصرف سیگار، در جوانان یک نیاز جدی و ضروری است. به همین منظور این پژوهش با هدف کلی بررسی تأثیر برگزاری جلسات آموزشی به روش مدل اعتقاد بهداشتی بر نگرش سربازان در پیشگیری از مصرف سیگار انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1393 انجام گردید، دو گروهان از دو گردان متعلق به یک پادگان آموزشی آجا به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و تعداد 30 نفر از سربازان هر گروهان به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر 47 سؤال بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی (حساسیت، منافع، موانع، خودکارآمدی، راهنمای عمل) بود. اطلاعات در دو مرحله ی قبل و پس از آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون آماری تی زوجی در رابطه با آگاهی و نگرش گروه آزمون در مرحله ی قبل و بعد آموزش اختلاف آماری معناداری را نشان داد (0/05 p<) و آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه دو گروه حاکی از وجود اختلاف معنادار آماری در تمام اجزای مدل اعتقاد بهداشتی شامل حساسیت، منافع، موانع، راهنمای عمل (به جز خودکارآمدی) بعد از مداخله آموزشی بود (0/001 p<). بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخش بودن برگزاری جلسات آموزشی بود. لذا توصیه می گردد، دوره های آموزشی مورد نیاز به طور مداوم و مستمر تکرار شوند.